Mabon is één van de 8 jaarfeesten van het Keltisch jaarwiel. Dit 8 voudige jaarwiel is onderdeel van een eeuwenoude natuurreligie die stamt uit de tijd ver voordat het christendom zich in Europa verspreidde. In vroeger tijden waren de mensen veel sterker afhankelijk van de natuur. Het levensritme werd veel meer bepaald door de seizoenen en periodes van zaaien, oogsten en ploegen en was daarmee meer een cyclus. Belangrijke momenten in deze cyclus zijn momenten om te vieren. In feite is dat natuurlijk nog steeds het geval en we zouden ons daarvan weer wat meer bewust van kunnen zijn.

Het begin van de herfst valt in het midden van de oogstperiode, tussen Lammas en Samhain. Dit is een kleine sabbat, in paganistische kring Mabon genoemd, die valt op 21 september, wanneer de dag en de nacht precies even lang zijn. De naam Mabon stamt af van de Keltische god Mabon ap Modron, dat “jeugd, zoon van de moeder” betekent.

De grote oogsten zijn bijna achter de rug, en het is de tijd om noten, kastanjes, druiven, appels en peren binnen te halen.

De nachten worden langer, de dagen korter. Het is een tijd voor terugbrengen van balans, afbetalen van schulden en overdenking. Een tijd om te gaan uitrusten, en dankbaar te zijn voor de oogst die voldoende voedsel moet opleveren voor de naderende winter.

Tijdens het Mabon feest worden vuurschalen ontstoken, oogstproducten tentoongesteld en de oogstmaaltijd gegeten. Het feest kent ook vandaag nog populariteit, vooral in Frankrijk, Spanje en Zwitserland. In deze landen wordt het feest doorgaans in oktober gevierd als het Kastanjefeest (fête de la châtaigne). Maar ook kennen we een hele populaire variant: Thanksgiving, in de Verenigde Staten in november en in Canada in oktober.

(tekst overgenomen van https://www.alatara.nl/c-4578428/mabon-21-september/)